Foto

Ik ben heel gelukkig met m'n nieuwe camera en nieuwe telelens. Natuurlijk de Maan, die zo mooi is bij de heldere hemel van de afgelopen dagen.

Ik heb een tooltje gevonden om m'n foto's op de sites te krijgen. Boven in de menubalk kan je op foto's klikken. Deze hortensia ga ik de hele zomer volgen, elke dag een foto. Op mijn fotowebsite kan je hem volgen.

Originally uploaded by Ben Licher

Gister bij m'n zwanen geweest. Precies tussen de buien door. Eerst verdwenen ze, maar na een minuut of tien kwamen ze weer te voorschijn en hebben ze uitgebreid geposeerd. En toen ik klaar was stortte de regen omlaag. We waren net op tijd in de auto.

Originally uploaded by Ben Licher

Ik doe op de fotosite Flickr mee in een groep die elke dag 1 foto instuurt. Dit is m'n 'mooiste' van vandaag. Had een vrije dag en kon het openen en sluiten van de bloem (afhankelijk van het zonlicht) helemaal volgen. De anderen in de serie kan je vinden op: One day in the life of a Yellow Cactus Flower

Mushroom time. I made such a nice trip one of these afternoons. It was hard to choose the nicest photo, I made quiet a lot.

Ik moest even wachten tot het laatste vliegtuig uit beeld was, maar dat was de moeite waard!

Ga zo door.
Willen jullie mijn adres?

Vroeger was Delfzijl voor mij de andere kant, het laatste stukje van de wereld. Ik woonde in Onverdacht, Suriname en mijn vader werkte voor een bauxiet maatschappij. Van de bauxiet die hij had 'opgegraven' werd aluin gemaakt, een zacht wit-rose poeder. Dat poeder werd vanuit Smalkalden verscheept naar Delfzijl. Dat was het einde van de wereld voor een klein meisje.
Later leerde ik dat voor het maken van aluminium uit aluin véél energie nodig is en dat die fabrieken daarom vaak naast energiecentrales gebouwd worden.

Begin maart verbleven we een paar dagen aan het Lauwersmeer, aan de kust, op de grens van Groningen en Friesland. Ganzen fotograferen. Dat viel niet mee; regen en mist vierden hoogtij. En als het een beetje licht werd, kon ik de ganzen vooral van hun achterkant fotograferen. Weglopen, dat is wat ze deden. Al toerend door de noordelijke provincies reden we naar Delfzijl, daar was ik nog nooit geweest. In Delfzijl liepen de ganzen gewoon in de berm trouwens :-). We reden naar de Eemshaven. Bas kijkt graag naar boten en ik wilde wel eens zien waar die aluminiumfabrieken staan. En daar, in dat enorme windmolenpark, zag ik Goliath staan, op het noordelijkste punt van Nederland.

Gelukkig maar, ik dacht dat de kosmos echt het einde was!

Dat was kicken, we zaten aan de Lek een biertje te drinken. Toen kwam die gans recht op ons af!

30 maart waren we in de Keukenhof, ik heb hier wat foto's van de knollen en bollen gezet.

Ik wist me even geen raad meer...

Hij wel, onze kater. Ik ben de hele middag aan  het klooien geweest met blog en nog niet veel voor elkaar gekregen. Ik zal die rust van onze kater maar eens nabootsen.

Een heerlijke fles Zeewier Jenever.
Bedankt goede gever, ik weet wel wie je bent!

Begin december zag ik voor het eerst van m'n leven een wilde zwarte zwaan. Wat had ik een spijt dat ik niet de tijd genomen had om te stoppen om een foto te maken. Ik rijd heel vaak langs dat watertje, onderweg naar 't Atelier, mijn werkruimte. Zwaan nooit meer gezien ... En vanochtend ... wow! Ik was wel bijna te laat voor mijn afspraak.